Janina Łęgowska, która przyszła na świat 22 października 1929 roku w Ropczycach, była polską polityk o znaczącej karierze. Przez wiele lat angażowała się w sprawy publiczne, a jej działalność zaowocowała m.in. członkostwem w Sejmie PRL VIII kadencji.
Niestety, jej życie zakończyło się 6 czerwca 1993 roku, pozostawiając po sobie trwały ślad w polskiej polityce.
Życiorys
Janina Łęgowska była niezwykłą osobą, córką Michała. Już od 1947 roku aktywnie zaangażowała się w Polskiej Partii Robotniczej, a od 1948 roku była członkinią Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, co świadczy o jej silnym zaangażowaniu w życie polityczne kraju. Warto podkreślić, że od 1946 roku funkcjonowała w Związku Walki Młodych, a dwa lata później w Związku Młodzieży Polskiej, co również pokazywało jej liderstwo w młodzieżowych organizacjach.
W 1951 roku Janina objęła stanowisko wiceprzewodniczącej Zarządu Stołecznego ZMP w Warszawie, a w 1953 roku została powołana na kierownika Wydziału Szkolno-Harcerskiego Zarządu Głównego ZMP, co wskazywało na jej umiejętności organizacyjne. Z biegiem lat zdobywała coraz to wyższe stanowiska w administracji, stając się sekretarzem organizacyjnym w Komitecie Dzielnicowym PZPR Warszawa-Wola (1957) oraz zastępcą dyrektora ds. ekonomicznych w Przedsiębiorstwie Budownictwa Mieszkaniowego – Mokotów w 1964 roku.
W 1966 roku Janina uzyskała tytuł magistra ekonomii w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR, co dodatkowo umocniło jej pozycję zawodową. W 1968 roku objęła stanowisko zastępcy dyrektora ds. administracyjno-handlowych w Zakładach Ceramiki Radiowej, a od 1974 roku pełniła funkcję zastępcy dyrektora ds. pracowniczych w tymże zakładzie. Po utworzeniu Kombinatu Produkcyjnego Podzespołów Elektronicznych „Unitra-Elpod” Janina nadal pełniła rolę zastępcy dyrektora ds. pracowniczych, co świadczy o jej stałym wpływie na rozwój pracowników i przedsiębiorstwa.
W latach 1980–1985 Janina Łęgowska była posłanką na Sejm PRL VIII kadencji w okręgu Warszawa Śródmieście. W czasie swojej kadencji zasiadała w licznych komisjach, takich jak Komisja Pracy i Spraw Socjalnych, przemysłowej Komisji Ciężkiego, Maszynowego i Hutnictwa, Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy o Radach Narodowych i Samorządzie Terytorialnym, Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, a także w Komisji Polityki Społecznej, Zdrowia i Kultury Fizycznej.
Po swojej śmierci została pochowana na wojskowych Powązkach, w kwaterze AII-6-13, gdzie spoczywa w zasłużonym pamięci rodzinnej i wspólnotowej.
Odznaczenia
Janina Łęgowska, wybitna postać, została uhonorowana licznymi odznaczeniami, które potwierdzają jej zaangażowanie oraz zasługi dla kraju. Oto lista nagród, które otrzymała:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Srebrny Krzyż Zasługi (1955),
- Medal 30-lecia Polski Ludowej,
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955),
- Złote Odznaczenie im. Janka Krasickiego,
- Odznaka „Zasłużony dla województwa rzeszowskiego” (1972).
Przypisy
- Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie, nr 2, 01.02.1972 r., s. 26
- M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410
- M.P. z 1955 r. nr 50, poz. 504
- Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
- a b Wyszukiwarka grobów w Warszawie
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Tadeusz Strowski | Julian Rataj | Józef Rojek (polityk) | Józef Liwo | Stanisław JarmolińskiOceń: Janina Łęgowska